Krajowy Fundusz Szkoleniowy
Krajowy Fundusz Szkoleniowy stanowi wydzieloną cześć Funduszu Pracy przeznaczoną na dofinansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców podejmowanego z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy.
Cele utworzenia KFS:
– zapobieganie utracie zatrudnienia przez osoby pracujące z powodu kompetencji nieadekwatnych do wymagań zmieniającej się gospodarki,
– wspomaganie przekwalifikowania lub aktualizacji wiedzy i umiejętności zawodowych osób pracujących,
– poprawa pozycji firm, jak i samych pracowników na rynku pracy.
Kto może korzystać ze środków KFS
O środki z KFS mogą wystąpić pracodawcy, którzy zamierzają inwestować w podnoszenie kompetencji własnych lub kompetencji swoich pracowników.
Pracodawcą zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 25 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest:
– jednostka organizacyjna chociażby nie posiadała osobowości prawnej,
– osoba fizyczna jeżeli zatrudnia co najmniej jednego pracownika.
UWAGA! Nie jest pracodawcą osoba prowadząca działalność gospodarczą niezatrudniająca żadnego pracownika.
Środki mogą zostać przeznaczone na działania obejmujące:
– określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w związku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS,
– kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą,
– egzaminy umożliwiające uzyskanie dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji,
lub uprawnień zawodowych,
– badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu,
– ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem.
Planowane formy kształcenia ustawicznego powinny być zgodne ze specyfiką działalności Pracodawcy oraz adekwatne do zajmowanego lub planowanego do zmiany stanowiska pracy, a ich ukończenie powinno przyczynić się do wzrostu wiedzy, umiejętności zawodowych i zapobiegać utracie zatrudnienia.
Wysokość środków z KFS na kształcenie ustawiczne
Pracodawca na podstawie złożonego wniosku o sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego może otrzymać środki KFS:
– w wysokości 80% kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika,
– w przypadku mikroprzedsiębiorstw – w wysokości 100% kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika.
Dysponentem środków z KFS jest minister właściwy do spraw pracy. Minister ustala ogólnokrajowe priorytety wydatkowania środków z KFS oraz limity tych środków na działania powiatowego urzędu pracy wspierające kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawców.
Środki z Krajowego Funduszu Szkoleniowego na finansowanie kosztów kształcenia ustawicznego stanowią pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
Tryb ubiegania się o przyznanie środków z KFS na kształcenie ustawiczne
Pracodawca zainteresowany uzyskaniem środków z KFS na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i/lub pracodawcy składa wniosek w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na siedzibę pracodawcy albo miejsce prowadzenia działalności.
Terminy naborów wniosków, kryteria ich oceny, aktualne wzory wniosku oraz załączników,
a także limit środków przeznaczony na realizację wniosków są ogłaszane na stronie internetowej www.katowice.praca.gov.pl w zakładce „aktualności” oraz na tablicach informacyjnych znajdujących się w siedzibie Urzędu.
Wnioski składane poza wyznaczonymi terminami naboru nie podlegają rozpatrzeniu.
W pierwszej kolejności rozpatrywaniu podlegają wnioski wpisujące się w wyznaczone na dany rok priorytety wydatkowania środków. Nabory są powtarzane do wyczerpania ustalonego limitu środków.
Przy rozpatrywaniu wniosku o finansowanie kształcenia ustawicznego ze środków KFS uwzględniana jest:
- zgodność dofinansowywanych działań z ustalonymi priorytetami wydatkowania KFS na dany rok;
- zgodność kompetencji nabywanych przez uczestników kształcenia ustawicznego z potrzebami lokalnego rynku pracy;
- koszty usługi kształcenia ustawicznego wskazanej do sfinansowania z KFS w porównaniu z kosztami podobnych usług dostępnych na rynku;
- posiadanie przez realizatora usługi kształcenia ustawicznego finansowanej ze środków KFS certyfikatów jakości oferowanych usług kształcenia ustawicznego;
- w przypadku kursów – posiadanie przez realizatora usługi kształcenia ustawicznego dokumentu, na podstawie którego prowadzi on pozaszkolne formy kształcenia ustawicznego;
- plany dotyczące dalszego zatrudnienia osób, które będą objęte kształceniem ustawicznym finansowanym ze środków KFS;
- możliwość sfinansowania ze środków KFS działań określonych we wniosku, z uwzględnieniem limitów, o których mowa w art. 109 ust. 2k i 2m ustawy
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
W przypadku złożenia przez Pracodawcę wniosku nie zawierającego załączników, o których mówi § 5 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego tj.:
- zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis, w zakresie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej
- informacji określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
- kopii dokumentu potwierdzającego oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności – w przypadku braku wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
- programu kształcenia ustawicznego lub zakres egzaminu;
- wzoru dokumentu potwierdzającego kompetencje nabyte przez uczestników, wystawianego przez realizatora usługi kształcenia ustawicznego, o ile nie wynika on z przepisów powszechnie obowiązujących;
– wniosek pozostanie bez rozpatrzenia.
Finansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego jest realizowane na podstawie:
- art. 69a i 69b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy. - Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 maja 2014r. w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego.
- Ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
- Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013r. str. 1).